Π' αρχοντικό κι αν βγήκαμε σ' αρχοντικό θα πάμε
θα πάμε στον αφέντη μας τον πολυχρονισμένο
που 'χει τα σπίτια τα ψηλά τα μαρμαροστρωμένα
που 'χει τα σπίτια τα ψηλά τα μαρμαροστρωμένα
που 'χει κι κόρη έμορφη λιγνή και μαυρομάτα
Άνοιξε πόρτα μ' άνοιξε, πόρτα της μαυρομάτας
έχω δυο λόγια να σου πω κι εκείνα ζαχαράτα
δε φταίει αφέντη μ' το κρασί δε φταίει το ποτήρι
μον φταίει η θυγατέρα σου που στέκ' στο παραθύρι
Σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε πέτρα να μην ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει
και του χρόνου καλύτερα
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
(Περισσότερες φωτογραφίες στην αντίστοιχη σελίδα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου